در بسیاری از کشورهای دنیا سطح فرهنگ ملت در استفاده از تکنولوژی در حدی پیشرفت کرده است که به این دیدگاه “استفاده از تکنولوژی به منظور بالا بردن سطح کیفی زندگی” رسیده اند و برای این منظور هزینه های کلانی در مبحث تحقیقات و تولید تکنولوژی جدید صرف کرده اند. این در واقع همان کلید موفقیت آنهاست. بار دیگر تلاش خواهیم کرد که با یکی دیگر از این تکنولوژی ها شما را آشنا کنیم. این بار سراغ عرصه پلیس امنیت و راهنمایی و رانندگی آمدیم.
در همه کشورهای دنیا برقراری نظم در محیط های مختلف تلاش های گوناگونی با توجه به فرهنگ آن ملت شده است. مثلاً در برخی کشور ها برای مدیریت وکنترل عبور و مرور خودرو ها در سطح شهر، از نیروی انسانی در آن محل استفاده می کنند و در بیشتر کشورها از سیستم های بسیار هشمند. خوشبختانه در ایران نیز فرهنگ استفاده از سیستم های هوشمند مدتی است که در حال اجرا می باشد. البته امیدواریم که این بار نیز در انتقال این تکنولوژی به جای کپی برداری علمی، الگو برداری های علمی صورت پذیرد.
اساساً کار بر روی سیستم های هوشمند ترافیک به منظور بدست آوردن تعداد مشخصی اطلاعات از خودرو انجام می پذیرد. این اطلاعات مشخص توسط مرجع مربوطه در آن دولت تعیین می شود. برخی از با اهمیت ترین این اطلاعات عبارت اند از:
1.سمت مسیر حرکت خودرو
2.سرعت لحظه ای خودرو
3.طول خودرو
4.نوع خودرو (سواری یا سنگین)
5.فاصله با خودرو جلویی
6.خواندن پلاک خودرو
خوب با توجه به این نیازها سه راه حل مطرح شده است که در ذیل به اختصار توضیحاتی در مورد نحوه کارکرد آنها بیان می کنیم:
راه حل اول
ابتدایی ترین و راحت ترین روش، استفاده از سیستم القا الکترومغناطیسی در سطح جاده ها می باشد. برای این کار با استفاده از سیم های مسی و یک برد معمولی، به راحتی می توان سرعت لحظه ای خودرو، طول خودرو و فاصله با خودروی جلویی را بدست آورد. همانطور که در شکل میبینید، با استفاده از دو حلقه مغناطیسی در فاصله ای مشخص می توان تمامی این اطلاعات را به سیستم برای محاسبه فرستاد.
راه حل دوم
زمانی که دوربین های دیجیتالی به بازار وارد شدند، شاخه ای از این تکنولوژی که به دنبال کسب سرعت و کیفیت بیشتری بودند، سنسورهایی را تولید کردند که توانایی ثبت کردن لحظه های بسیاری را در کسری از ثانیه داشتند. این دوربین ها توانستند با استفاده از علم پردازش تصویر و خواندن تصویر، کمک شایانی به قانون انجام دهند. با استفاده از این دوربین ها با دقت فراوان و ثبت دلیل شما می توانید لحظه ای از زمان را ثبت و به پردازش جزئیات آن بپردازید. بدین منظور پس از به وجود آمدن تغییر در محیط مشخص شده دوربین اقام به ثبت تصویر در ناحیه مشخص را انجام می دهد. سپس عکس از نظر گرافیک و رنگ پردازش شده و قسمت مشخصی از آن برای خوانده شدن به سیستم ارسال می شود. همچنین می توان با استفاده از اطلاعات مختلفی که در فایل عکس موجود است و پیشرفت های انجام شده در علم گرافیک، به راحتی تشخیص متن و یا رنگ را بر روی عکس مورد نظر انجام داد.
هر دو راه حل نیاز به نرم افزارهای خاص خود را دارند. در برخی موارد حتی دوربین فقط وظیفه ثبت تصاویر را بر عهده دارد و وظیفه استخراج اطلاعات از تصاویر بر عهده نرم افزار می باشد.
را حل سوم
تعدادی از متخصصین این امر که به دنبال راحت تر کردن استفاده از این تکنولوژی بودند، با استفاده از مهندسی الکترونیک دستگاه های منطقی بسیار کوچکی را تولید کردند که توسط آنها به سرعت اطلاعات لازم به صورت پیوسته از دوربین استخراج میشود. در واقع اطلاعات پردازش شده به مرکز کنترل ارسال می شود و در این میان دیگر نیازی به استفاده از سیستم های کامپیوتری و نرم افزارهای واسط آنها نمی باشد. این راه حل با نام سیستم های کنترل سرعت و ثبت پلاک مجتمع (Emmbades) شناخته می شوند.
با تمام این تفاسیر، فکر می کنید دستگاه هایی که با قیمت های کلان وجود دوربین های کنترل سرعت و ترافیک را شناسایی می کنند، آیا به درستی کار می کنند ؟